Hannah

De Europese wolf Pjotr

Onze Pjotr hij is er niet meer.

Pjotr en Hannah lieten zich niet zomaar zien aan de bezoekers, ik (Peter) moest dan bij hen in de omheining gaan. Hannah kwam dan onmiddellijk, Pjotr moest ik altijd op roepen en soms moest ik hem dan gaan halen.

Bij het verzorgen kwam hij altijd, eten was een voorname bezigheid. Maar wel eerst even een knuffel halen en een likje geven.

Bij de rondleiding zaterdag is hij nog gekomen, het lopen ging al een tijdje niet meer zo snel. Want het optillen van de achterpoten ging erg moeilijk.

Zondagavond bij het verzorgen lag Pjotr beneden een stuk links van de waterbak, hij wilde opstaan, maar dat ging totaal niet goed. We hebben het eten gegeven en ik ben bij hem gaan zitten, ondertussen had Hannah hem wat te eten gebracht, dat is pas ECHTE liefde, ze zijn hun hele leven lang bij elkaar geweest, rond 20 uur is hij overleden.

In zijn jonge jaren kon hij superprachtige dingen uitspoken, van het stelen van camera's, Gsm’s tot alles wat de bezoekers in hun handen hadden.

Werken in hun leefgebied was ook altijd spannend, hij kon alles gebruiken hamers, accuboormachine of wat voor een gereedschap ook, als je even het gereedschap naast je legde was het weg. Maar ook met voer geven, als je niet opletten was de deksel van de emmer verdwenen, of soms wel de hele emmer met voer en al. Als je deze terugvond, kon je er geen emmer meer in herkennen.

Hij kon met zijn zus Hannah altijd zo’n broer en zus ruzie maken, het ging om niets en hierna weer lekker samen spelen.  Ook met eten kon hij eerst grommen dat Hannah er niet aan mocht komen om daarna lekker gezellig samen te eten. Op latere leeftijd deed hij dat grommen niet meer. Maar een klein beetje ruzie maken met Hannah heeft hij toch lang blijven doen.

Als een van onze wolven dood ging, heb Ik altijd erg gevonden, maar nu bij onze Pjotr pakt mij dit toch emotioneel heel erg. Die ga ik echt missen, zo’n pracht lief dier hij was.

Pjotr 06/05/2010≈08/09/2024

Rust zacht onze lieve Pjotr