Wolven in de dierentuin

In de jaren 70 en 80 zijn er onderzoeken geweest naar wolven in gevangenschap.

Door deze onderzoeken werd de wolvengroep gezien als een collectief met een sterk dominant dier en de rest die constant wedijverde om de toppositie, waarbij het dominante dier het alleenrecht had op voortplanting. Dit inzicht werd grotendeels verworven in situaties van gevangenschap of andere onnatuurlijke groepssamenstellingen. In deze groepen werd het bijvoorbeeld mogelijk geacht om aan de hand van het temperament van een pup te voorspellen of deze in staat zou zijn om zich op te werken tot groepsleider en hoe het dier zich als leider zou presenteren. Deze zienswijze ging ervan uit dat de eigenschappen waardoor een dier groepsleider werd, aangeboren waren of op zeer jonge leeftijd gevormd werden. De uitkomst was dat er Alfa, Bèta en Omega wolven zouden zijn. Waarvan de alfa dieren alles voor het zeggen hadden wat de groepsleden wel en niet mogen doen.

Zo’n rangorde is volledig onnatuurlijk en hierdoor ontstaan er steeds spanningen als de jonge wolvenpups volwassen worden en hun familie willen verlaten. In een dierentuin kunnen ze niet vertrekken om zelf een familie te beginnen, hierdoor krijg je een enorme stress. Op een  gegeven moment ontstaan er dan onderlinge gevechten.

In de natuur leven wolven anders.

Uit observatie van wildlevende wolven werd gezien dat de meeste wolven sowieso hun geboortegroep verlaten en vervolgens op zoek gaan naar een partner. Alle wolven die hun familie verlaten en na wat omzwervingen een partner tegenkomen komen tot voortplanting.

De wolf in de natuur leeft in een kleine familie die bestaat uit de ouders en hun pups. Maar meestal zijn er ook nog jaarlingen en oudere nakomelingen in de familie. De meeste nakomelingen verlaten hun familie met een leeftijd van 10 tot 24 maanden en gaan op zoek naar een partner en een eigen territorium. Maar er zijn ook wolven die tot op een leeftijd van 3 tot 4 jaar bij hun ouders blijven, voordat ze op zoek gaan naar een eigen territorium.

Als een wolf de familie verlaat om een eigen gezin te stichten kan het zijn dat hij of zij een hele tijd alleen moet leven. Dat is voor de wolf niet erg, want er komt vroeg of laat wel een partner. Ze gaan dan samen hun kinderen opvoeden zoals ze thuis van hun wolven ouders hebben geleerd. 

Onze vereniging is een groot tegenstander van dieren in stress te laten leven.

Aangezien er in ons wolvencentrum zelden wolven geboren worden, leven onze wolven meestal met twee wolven. Heel natuurlijk want de wolven in de natuur beginnen ook met twee individuen, dus een mannelijke en een vrouwelijke wolf.

Onze dieren worden steriel gemaakt zodat er niet zomaar jongen geboren worden.

In de 24 jaar dat dit wolvencentrum bestaat, zijn er 2 nesten geboren in 2010 en 2020.

Zodra in ons centrum jonge wolven langzaam volwassen worden, observeren we deze jong volwassen wolven, zodra er aanwijzingen zijn dat er wrijvingen ontstaan kijken we welke wolven samen kunnen leven en plaatsen deze in een andere ruimte.

Niet vergeten wolven lijken soms een beetje op ons mensen, kleine ruzietjes tussen broer en zus zie je bij mens, maar ook bij wolven. Maar dat heeft totaal niets te betekenen. Even wat ruzie en daarna zijn ze weer superlief tegen elkaar.

Dat is dan ook de enige miniruzietjes die je bij ons in het centrum kan zien.

Aanbevelingen voor dierentuinen.

Dierentuinen hebben meestal meerdere wolven bij elkaar, maar jammer genoeg zie je dan ook wolven die veel stereotype gedrag vertonen en waar dan veel problemen zijn tussen de dieren.

Maar probeer nu eens wolven te houden zoals het in de natuur gaat. Het is niet helemaal na te bootsen, maar wel zoveel mogelijk na te doen.

Plaats absoluut nooit meerdere wolven tegelijk samen, dat is altijd onnatuurlijk. Wolven in de natuur beginnen met twee dieren die elkaar ontmoeten, een mannelijke en een vrouwelijke wolf. Deze krijgen vanzelf nageslacht. Het eerste jaar zal dit geen probleem zijn en zal het fantastisch zijn om deze jonge wolven zien op te groeien. Na een jaar moet er goed opgelet worden als er heel langzaamaan de conflicten gaan ontstaan. Meestal gaan de grote problemen komen rond de twee jaar. Laat ze niet bij elkaar leven maar haal dan de dieren die in de problemen komen uit de familie. In de natuur gaan ze eenmaal hun eigen weg. Dit moeten we ook in gevangenschap nabootsen.

Dat betekent meerdere ruimten, maar als je wolven wilt laten zien aan het publiek moet je het goed doen. Dus bouw dan meerdere ruimten en laat niet ieder jaar wolvenpups geboren worden. Dat geeft voor de wolven alleen maar problemen/stress, geef deze dieren ook in gevangenschap een mooi leven zodat ze laten zien dat ze supersociale dieren zijn zonder agressie.

Dan kunnen ze leven als ambassadeurs voor de wolven in de natuur. Alleen op deze wijze gaan mensen wolven accepteren in de natuur. Door ze niet te willen af te schieten, maar ze te beschermen.

Dat is onze wens van onze organisatie “The Wolf Conservation Association”