Arctisch wolvin Bo

In mei 2020 kregen we te horen van Tanja Askani van het Wildpark Lüneburger Heide in Duitsland dat de poolwolven Nitika en Inuk de ouders waren geworden van een dochter. Het kleintje kon niet eeuwig bij haar ouders blijven, dus vroeg Tanja ons of we plaats hadden voor een witte wolf. Onze Europese grijze wolf Vasja komt ook van Tanja Askani uit Duitsland. We hoefden niet lang na te denken en besloten dat de kleine wolvin een nieuw huis bij ons zou krijgen. We noemden haar Bo. 

Bo is een bijzondere wolf! Ze is grootgebracht en opgevoed door haar ouders Nitika en Inuk, maar de moeder liet Tanja kennismaken met het wolvenkind in het werphol: Tanja kroop 1 dag na de geboorte het hol in om te kijken of alles goed was met  haar moeder. Dat was het, in de weken die volgden zorgden de ouders liefdevol voor de kleine wolvin en had via Tanja Bo continu contact en vertrouwen met mensen. 

Bo is op 13 november 2020 bij ons gebracht. Bij de bezoekers gaat hun hart veel sneller kloppen en zal ze zeker veel nieuwe vrienden maken omdat ze zo lief en mooi is!

De volgende tekst is door Tanja Askani geschreven toen Bo al bij ons was.

Onze kleine Bo...

is een wolvenkind dat handelde tegen de menselijke bedoelingen en ondanks anticonceptie wilde leven, om te leven: een zonneschijn!

Het is voor mij ook een bijzondere ervaring om zo dicht bij wat er is gebeurd en om de ontwikkeling van de kleine wolvenbaby naar een prachtige jonge wolvenvrouw in de buurt van de dieren te kunnen begeleiden.

Onze kleine Bo is een tiener geworden en is inmiddels verhuisd naar The Wolf Conservation Association (België).

Er werd met spanning naar haar uitgekeken en ik ben heel blij dat ze daar een liefdevol thuis heeft gevonden en - zo blijkt uit eerste feedback van België - een grote portie vertrouwen in haar nieuwe mensen familie ondanks de enorme verandering.

Ik heb een film uit haar ontwikkeling bewerkt. Je ziet o.a. schattige Bo in kleine stapjes wennen aan haar transport box. Hoewel ze niet met de hand is opgevoed en met haar ouders is opgegroeid, heeft ze een ongelooflijke geloof in mensen en een grote bereidheid om mee te werken. Bo kon dus zonder al te veel stress en geen narcose (wat een dier een enorme last is) de reis maken.

Ze wordt gemist! - maar helaas kon ze niet blijven. Zelfs mensen kinderen blijven niet voor altijd bij hun ouders, maar de tijd komt dat ze hun eigen weg moeten gaan, zo is het met wolven....

Ik zal ze zeker bezoeken zodra de situatie het toelaat... ja.

Ze wordt gemist...

Elliot is de partner van Bo en kunnen het super goed samen vinden.